Literatura

[Simon Said]

Jakby ktoś nie wiedział, ostatnio ruszyła kolekcja Mistrzów Polskiej Fantastyki, która składać się ma z 40 tomów. Oczywiście prenumeruję kolekcję i już mam pierwszy tom, Pan Lodowego Ogrodu. Tom 1, za sobą. Fajna książka, ciekawa historia z dość polubionym przeze mnie głównym bohaterem. Nie ma tutaj nic nadzwyczaj oryginalnego, każdy motyw już gdzieś się spotkało, ale całość prezentuje się ładnie. Zrobiłem też wideorecenzję:

https://www.youtube.com/watch?v=2rWgGsporRk

[Jakub91]

Skończyłem cały "cykl" Roberta Wegnera. "Opowieści z Meekhanu" to jak na razie 4 książki. Dwie pierwsze to zbiór opowiadań, kolejne to już powieści, których bohaterami są postacie poznane w pierwszych częściach.
Jestem wielce zadowolony po przeczytaniu całości. Ponad 2 tys stron pochłonąłem w jakieś 2 tygodnie co dobitnie świadczy, że Wegner mnie zauroczył. Drugi tom Wschód – Zachód, jest "równiejszy" (w pierwszym lekko narzekałem na pewien zauważalny przeskok). Inna część świata ale nie mniej problemów czy to jako najemnik ze stepów czy miejski złodziej. Bardzo łatwo nawiązujemy nić porozumienia z bohaterami, odkrywamy ich tajemnice. Co ważne, nie czułem, że czytam coś na "siłę" szeroko rozumiane tempo jest odpowiednie. 3 cześć czyli "Niebo ze stali" to już powieść. Jedynym mankamentem jaki odczułem to lekki chaos w następujących po sobie rozdziałach, w których narratorami są inni bohaterowie. Szczególnie pod koniec, gdy dochodzi to punktu kulminacyjnego. 4 część to "Pamięć wszystkich słów", mimo, że jest mniej walki i bitew. Jest nie mniej emocjonująca. Finał jest satysfakcjonujący. Wydaje mi się, że ostatnia część jest najtrudniejsza literacko. Mamy tu bowiem romans, poszukiwanie drogi, wojny bogów, konflikty religijne, politykę i tradycję.
5 tom ma ukazać się pierwszej połowie 2018 roku i czekam z niecierpliwością. Wegner ma lekkie pióro. Dobrze i przemyślanie dobiera bohaterów. Kreśli ich płynnie i z zaciekawieniem. Można czytać całość jako "proste fantasy", można jednak też sięgnąć głębiej i być usatysfakcjonowanym. Cały cykl dostał w mnóstwo nagród. I moim zdaniem zasłużenie.

Co sądzicie o polskich Zajdlach ? Czy są pewnym wyznacznikiem ?   

[Simon Said]

Ja z kolei skończyłem cykl "Pan Lodowego Ogrodu", science-fantasy od pana Jarosława Grzędowicza. W sumie to jestem dość zadowolony, historia raczej była dość ciekawa, przedstawienie magii też, no i główni bohaterowie są w porządku. Niestety, postacie poboczne ssą po całości. Żadnej nie udało się autorowi w jakimś większym stopniu rozbudować, mamy wątek romansu kompletnie zbędny i nie wpływający na bohatera. Czasami są straszne dłużyzny, które chwilami potrafią zabić chęć do przeczytania książki. Najbardziej jest to widoczne w pierwszej połowie 4 tomu, przy której momentami zmuszałem się do przeczytania, co będzie dalej. Zakończenie jest w paru miejscach satysfakcjonujące, w paru zdaje się być naciągnięte.

[Gother]

Co sądzicie o polskich Zajdlach ? Czy są pewnym wyznacznikiem ?   

Czytam książkę Z "getta" do mainstreamu. Polskie pole literackie fantasy . Jest tam trochę stron o nagrodzie Zajdla. Szczególnie ciekawe są odnośniki do źródeł, które muszę wpierw przejrzeć. Póki co uważam, że jeśli Zajdle są przydzielane dla najlepszych utworów to nie za dobrze świadczy o poziomie fantasy w Polsce.



Ciąg dalszy mojej serii - klasyki fantastyki. Tym razem 3 pozycje z kanonu Sapkowskiego. Razem tylko 3 książki.

Umierająca Ziemia. Oczy Nadświata
Ziemia jest stara. Słońce zmieniło się już w czerwonego karła i w każdej chwili może zgasnąć, a wtedy świat na zawsze spowinie mrok i lód. W ciągu minionych lat niezliczone cywilizacje rozkwitały i upadały. Tradycyjnie pojmowaną technologię zdołała zastąpić magia, której świetność również przeminęła. Ci którzy nie wyemigrowali, odlatując w głęboki kosmos albo przenosząc się w inne sfery astralne, wegetują na tym śmietniku historii w realiach podobnych do średniowiecza.
Książka to zbiór opowiadań, które łączy głównie miejsce akcji. Przynajmniej do momentu gdy na scenę nie wkracza Cugel Sprytny. Jego przygodę obejmują historie w cyklu Oczy Nadświata. Cugel to osobnik amoralny. Kieruje nim wyłącznie chęć zysku i czasem tylko pragnienie zemsty. I nie jest w żaden sposób atracyjny. Zwykła szuja. Pomysł by ktoś taki został protagonistą był nietypowy, ale zapisał się ludziom pamięci. Zresztą podobnie jak wiele innych elementów. Umierająca Ziemia to ważne źródło inspiracji w twórczości autorów książek, które również weszły do kanonu fantasy, a także gier. Kojarzycie Dungeons&Dragons? Komputerowe RPG jak Baldur's Gate czy Planescape Torment? Ten nietypowy system magii został niemal w całości przeniesiony z książki. Podobnie jak podróże międzyplanarne czy dziwaczność świata pełnego nietypowych potworów.
Na podstawie dzieła Vance'a powstał fanfik pt. Pieśni Umierającej Ziemi. Niektórzy uznają go za lepszy od oryginału. Polecam. Za opowiadania odpowiadają takie wielkie nazwiska jak Martin, Simmons czy Gaiman (choć tak po prawdzie to ten ostatni stworzył jeden z najgorszych tekstów)

Zamek lorda Valentine
Takie rzeczy nazywam techno-fantasy. Połączenie fantastycznego średniowiecznego świata z rekwizytami w stylu sf. Zamiast elfów i krasnoludów mamy kosmitów, czarownikami są psionicy, zaś miecze i kusze zastąpiły wibroostrza i miotacze energii. Fabuła to typowy dla fantasy quest. Tak się przynajmniej prezentuje tom pierwszy. Jako, że kolejne książki są już bardziej w klimatach science fiction to i darowałem je sobie. Na razie, bo ciekawi mnie co tam autor wymyślił.

Pieśń karczmarza
Autor w posłowiu tłumaczy: Tolkien zbudował świat Śródziemia przy pomocy języka, on zaś tworzy wydarzenia głosami postaci. W efekcie powstała książka gdzie, poza krótkim prologiem, całość akcji poznajemy z relacji poszczególnych bohaterów. Centrum wydarzeń stanowi zwykła, niemagiczna karczma. Przewijają się przez nią osobnicy przeróżni. Jednak na równych prawach prezentują się nam zarówno ci zwykli (jak stajenny, czy karczmarz), różnoracy awanturnicy (każdy ma swojego questa), czy tacy o zagadkowej naturze (kim lub czym właściwie jest Lis?).
Koncept niewątpliwie ciekawy, ale całość jakoś mnie nie porwała. Podczas lektury Ostatniego jednorożca czułem emocje, a i bohaterowie potrafili mnie zaintrygować. Przez pryzmat kultowego dzieła Beagle'a nawet zachwytów nad lisem nie potrafię zrozumieć.

[Simon Said]

https://www.youtube.com/watch?v=LFprf-oox9A

Tu macie recenzję Księgi jesiennych demonów ode mnie

[A.K.]

LóL

[Wonski]

Cześć,
ma ktoś z Was do polecenia jakieś fajne książki na temat logiki?
Aktualnie dłubię i analizuję książkę Narcyza Łubnickiego "Nauka poprawnego myślenia",
rozpracowuję również książki Tadeusza Kotarbińskiego "Traktat o dobrej robocie" i "Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk".

Ale szukam czegoś stricte odnośnie logiki formalnej. Wybór oczywiście jest spory i z tego powodu nie wiem na co się zdecydować, szkoda mi też kasy i miejsca na półce na książki z których nic nie wyciągnę i okażą się niewartościowe dla mnie.
Jakby ktoś z Was miał do polecenia coś z własnego doświadczenia to przyjmę z miłą chęcią

[outlander]

zna ktoś jakieś książki nt działania plikow cookies (z technicznego punktu widzenia) a konkretnie "śledzenia" użytkownika? stricte praktyki stosowane przez google lub podobne. chodzi o literature zagraniczną rzecz jasna. w polskiej nie ma co szukać.

[shergar]

Hej theModders ;-)

Jak ktoś tu jeszcze zagląda to wrzucę kilka pozycji, które mile mnie zaskoczyły:
1. Cykl Jomswiking - https://lubimyczytac.pl/cykl/26786/jomswiking
Czytało się bardzo dobrze, autor pisze sporo o prawdziwej historii, którą oczywiście podkolorował, ale zjadliwie. Dodatkowo co mi się bardzo podobało to realnie przedstawione trudy życia w tamtych czasach czego w serialu Wikingowie tak klarownie nie widać.

2. Shogun  - https://lubimyczytac.pl/ksiazka/162463/shogun
Zabierałem się do tego kilka lat, ale było warto - książka wymiata pod każdym względem. Naprawdę warto poczytać, a cegłówka jest spora, idealna na ten dziwny czas. Możecie też sięgnąć po Króla Szczurów, fajnie się czyta i miła odskocznia.

3. Cykl The Interdependency - https://lubimyczytac.pl/cykl/16011/the-interdependency
Jak ktoś lubi S-F to nie będzie zawiedziony, choć miejscami wodolejstwo przy rozterkach bohaterów trochę męczy, ale całość dla mnie bardzo pozytywna. Ciekawe podejście do podróży międzygwiezdnych, wątek przetrwania ludziów, ciekawe postaci, etc.. No i nie ma kosmitów, to na plus ;-)

BR,
Shr

edit:
I przypomniało mi się jeszcze coś co przeczytałem po wielu odwlekaniach:
4. Cykl Przygody Fafryda i Szarego Kocura: https://lubimyczytac.pl/cykl/1849/przygody-fafryda-i-szarego-kocura
Świetna klasyka, która narodziła się w latach 30tych 20 wieku ;-) Docelowy cykl powstał później, ale opowiadania to jedne z pierwszych fantasy na świecie! Czyta się przyjemnie, bo to klasyk, fajny wstęp ASa, który warto przeczytać aby poznać lepiej historię Leibera i fantasy. Nie ma co się rozpisywać, po prostu warto przeczytać ;-)

Dobrej nocy,
Shr